مرآة الرغبة
(أقلمُ أظافرَ الغيابِ بعزلتي)
في مدنِ البكاءِ
أعدُّ لحظاتِ الطرب الهارب لروحكَ المترعة
هي كيمياء تفاعل الحبّ
أصرخُ بثنايا عبيرِ الأرجوانِ
حتى أفزز الفجرَ من سباتِ الوجعِ
وأستدركُ بقايا الغجرِ
أتعلمُ الرقصَ
على أصابع الشمسِ
وأملأ دفاترَ الوهمِ
بثرثرة فوضى عطش البحار
ما زلت أمشي، بلا جهةٍ
مازالت وسادتي
خالية من تيجانها
تلهو بغرقِ مراكب الصلوات
جرداءُ
شجرة الجنونِ على طريقِ الجراد
سيشبعني السهادُ في مزادِ النعاسِ
أنتزعُ الصباحَ عنوةً
وأجري مع الريحِ، نشربُ كأسَ الضبابِ
أسندُ روحي على بقايا ذكرياتنا
تعطرني مقاهي الدروب الخاوية
يا ليتني بقيتُ أبحثُ عن ذاتي
في صور مرآة الرغبة
أتركُ الضجيجَ في مقلبِ الحلم الآخر
يدورُ على مكبِّ العمرِ
حتى تشيخ الشهوة
أتركُ العالمَ
يتلبسهُ شيطان العاطفة.
بقلم: فاطمة منصور
الترجمة إلى الفارسية
بقلم: خالد التميمي
…………………………………………
آینه خواهش
ناخن های نبود را با انزوایم می گیرم
در شهرهای گریه… .
لحظات سر مستی گریخته از جان لبریزت را بر می شمارم
این کیمیای تعامل عشق است
در میان بوی خوش ارغوان فریاد می زنم
تا فجر را از خواب درد بیدار کنم
آنچه را از کوچ نشین ها باقی مانده است نجات داده وحفظ می کنم
رقص را بر انگشتان آفتاب می آموزم
و دفترهای توهم را با بیهوده گویی هرج ومرج تشنگی دریاها پر کنم
همچنان بدون مسیر تعین شده،ره می پیمایم… همچنان هستم
وسرورانم بی تاجند… وباغرق شدگی کشتی های نمازها سر گرم می شوند
درخت دیوانگی بر جاده ملخ ها صاف وبی زبری است
بی خوابی ،مرا در مزایده خواب آلودگی سیر خواهد کرد
عمدا صبح را بیرون می کشم
با باد به حرکت در می آیم
وجام مه را می نوشم
جانم را بر باقیمانده خاطراتمان تکیه می دهم
قهوه خانه های راه های خالی مرا معطر می کنند
کاش همچنان به جستجوی خویشتن خویش در تصاویر آینه میل ادامه می دادم
واجازه می دادم غوغا در چرخشگاه رویای پایانی به گردش بر ماسوره عمر ادامه می داد
تا جایی که هوس پیر شود
وبه جهان اجازه دهم اهریمن عاطفه
آن را به خود بپوشد
نویسنده فاطمه منصور
ترجمه خالد التمیمی
